Wormsalamanders

Deze pootloze amfibieën met nauwelijks ontwikkelde ogen leven vooral onder de grond of op de bodem van (zoet) water. Ze lijken inderdaad op wormen (vooral de geringde soorten), soms op alen, maar verwarring met wormhagedissen ligt nog het meest voor de hand. Zoals alle amfibieën hebben de wormsalamanders echter geen schubben.

Wormsalamanders vinden hun prooi vooral op de geur. Uniek voor deze diergroep is een geur/smaak-zintuig in de vorm van een tentakel aan de buitenkant van de bovenlip onder elk oog.

De meeste wormsalamanders zijn levendbarend: de jongen worden in de eileider gevoed en komen volledig ontwikkeld ter wereld.

Als een koppeltje elkaar gevonden heeft, wordt het vrouwtje door het mannetje besnuffeld en vindt de balts plaats.  Dat is een soort dansje dat door het mannetje wordt gedaan.  Ze krullen de staart naast het lichaam en wapperen er flink mee.  Sommige soorten doen helemaal geen dansje en zetten hun eitjes af op plantjes of stenen in het water.  Anderen zetten de eitjes af op het land, tussen bladeren of onder stenen.  De larven lijken niet op kikkervisjes.  Ze lijken al dadelijk op mama en papa, een echt salamandertje dus.  Ze hebben ook kieuwen die later wel verdwijnen als ze meer uit het water komen.  De meeste kijken niet meer om naar hun eitjes, maar sommige soorten bewaken hun eitjes heel goed in hun nest.

Een salamander zal alles eten wat hij tegenkomt als het maar in zijn bek kan.  Vooral wormen, insecten of de larven, kleine spinnen en slakken.  Zij die in het water leven, eten kleine waterdiertjes en larven.  Soms worden ook wel jonge kikkervisjes gegeten.  Ze hebben een uitklapbare tong die wordt gebruikt om prooien te vangen.  De tong wordt razendsnel uitgestoken en grijpt de prooi waarna deze in de bek wordt getrokken.  Een prooi wordt altijd in één keer doorgeslikt en niet gemalen door de kaken of tanden. Salamanders hebben wel tanden maar deze dienen alleen om de prooi vast te houden in de bek.   Ze hebben vele vijanden zoals vogels, rovende zoogdieren, grote vissen en andere amfibieën zoals kikkers en grotere salamanders.   Ze gebruiken hun gif om zich te beschermen.  Of ze laten hun staart afvallen zoals de hagedissen dat ook doen.  De staart blijft dan enkele minuten wild kronkelen zodat de vijand even niet meer oplet.

De salamander is niet bedreigd, maar de mensen maken het hem wel erg lastig met hun vergif dat ze overal strooien of in gebruiken.

De wormsalamanders zijn amfibieën die heel glad zijn en op grote wormen lijken.  Vroeger werd gedacht dat deze groep bij de slangen hoorde en geen schubben hadden.  Het is de kleinste groep binnen de familie van de amfibieën.  Heel lang geleden hadden deze dieren wel poten, maar deze zijn tijdens de vele jaren verdwenen.

Er bestaan ongeveer 200 soorten wormsalamanders, die allemaal dezelfde vorm hebben maar anders van kleur en lengte zijn.  Ze lijken niet echt op salamanders, maar meer op reuzenwormen.  Ze zijn erg glad en steeds nat.  Er zijn soorten die draden aan hun kin hebben, die lijken op een baard.  Bij het graven zijn deze draden erg belangrijk.  Zo voelen ze waar ze kruipen en waar voedsel te vinden is.  De spieren aan hun kaak zijn extra sterk om door harde grond te graven.  Salamanders hebben een staart, maar wormsalamanders hebben die niet.

soorten wormsalamanders :    

wormsalamanders      —           ongeveer  200 soorten

• Seychellen wormsalamander
• Panamese wormsalamander

http://nl.wikipedia.org/wiki/Wormsalamanders

Ze hebben een platte, harde kop die wordt gebruikt om goed te graven.  Wormsalamanders hebben tanden in de bek en dieper in het verhemelte.  De tanden staan naar achteren zodat prooien niet terug glippen.  De tong kan niet worden uitgeklapt om een prooi te vangen zoals bij de kikkers.

Je vindt deze dieren vooral in Amerika, Afrika en Azië.  Vooral op plaatsen waar het lekker warm is en vochtig.  Bij ons zal je ze niet vinden.  Omdat ze snel uitdrogen, moet er genoeg water in de buurt zijn.  Er zijn soorten die in het water leven, maar de grootste groep leeft onder de grond.  Daar lusten ze regenwormen en termieten.  Niet alle soorten leggen eieren.  Maar de wormsalamanders die wel eieren leggen bewaken zelfs hun nest en broeden de eieren verder uit.  Dit komt bij kikkers, padden en salamanders bijna nooit voor.