Zeekoeien
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zeekoeien
Zeekoeien zijn een kleine groep zoogdieren en familie van de slurfdieren. Ze zijn dus ook een beetje familie van de olifant. Op het eerste gezicht zou je dat niet echt zeggen. We noemen ze ook nog de lamantijn. Ze behoren tot de grootste roofdieren in de zee. Ze hebben geen poten waarmee ze op het land kunnen stappen. Zeeleeuwen en zeehonden kunnen dat wel.
Het zijn heel stevige dieren en kunnen 3 tot 4 meter lang worden. Hun voorpoten zijn in vinnen veranderd, de achterpoten zijn bijna volledig weg omdat de zeekoe ze in die jaren toch niet meer gebruikte. Ze hebben geen rugvin, maar de staart is tot een platte vin omgevormd. Ze hebben een grote kop met een stompe snuit en harde snorharen. De neusgaten liggen aan de bovenkant van de snuit. De huid is zeer dik en gerimpeld. De tong is heel hard en lijkt op een hoorn. Ze hebben ook longen waarmee ze buiten het water adem moeten halen. Je vindt ze zowel in zeeën als in grote rivieren.
Ze bewegen zich altijd drijvend of zwemmend voort. Volwassen zeekoeien komen meestal elke vijf minuten boven om adem te halen. Een langere duik kan tot twintig minuten duren. Behalve de mens hebben zeekoeien nog een paar vijanden. In de zee vallen grote haaien en de orka wel eens zeekoeien aan, maar in rivieren zijn de krokodillen en de jaguar de belangrijkste vijand. Het zijn echte planteneters. Het eten bestaat uit zeegras, algen en andere waterplanten. Ze zijn steeds aan het eten en doen dat ook vrij traag. Heel af en toe durven ze eens een visje eten, maar dat gebeurt niet vaak. Ze worden ongeveer veertig jaar oud, sommigen wel zestig jaar. Alle soorten worden bejaagd om hun vlees. Vooral de indianen jagen op zeekoeien. Ze gebruiken het vlees als voedsel en ook de huid en andere delen van het lichaam. Maar ook de vervuiling van zeeën en rivieren zorgt er voor dat de dieren niet genoeg eten meer vinden. De naam zeekoe komt omdat hun kop groot en lomp is, maar ook omdat ze onder water kunnen loeien als een koe.
lamantijnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lamantijnen
amazonelamantijn
Caribische lamantijn
West-Afrikaanse lamantijn
De Amazone-lamantijn is een zeekoe, maar hij leeft in zoetwater. Hij lijkt veel op de Caribische lamantijn maar is iets kleiner en heeft karakteristieke witte vlekken op de borst en buik.
In het verleden is op deze zeekoe gejaagd. De soort is nu beschermd, maar zijn leefgebied wordt nog wel bedreigd door de grootschalige houtkap in het Amazonegebied.
Andere namen | Amazone-zeekoe |
Wetensch. naam | Trichechus inunguis |
Engelse naam | Amazonian manatee |
Verspreiding | het stroomgebied van de Amazone |
Voedsel | waterplanten |
Lengte | tot 3 m, bij geboorte 90 cm |
Gewicht | tot 450 kg, bij geboorte 10 – 15 kg |
Status | kwetsbaar |
doejongs
https://nl.wikipedia.org/wiki/Doejongs
doejong
stellerzeekoe
De doejong is een vrij slanke zeekoe, die in kustwateren leeft. Doejongs grazen op bedden met zeegras. Daarbij trekken ze vaak de hele plant met wortels en al uit de bodem en maken ze herkenbare kale stroken in de zeegrasbedden.
Doejongs hebben een sikkelvormige staart (dus duidelijk anders dan de ronde staart van de lamantijnen) en kunnen verrassend snel zwemmen: tot 20 km/uur. Dit houden ze echter niet lang vol.
Doejongs zijn al heel lang bejaagd door de oorspronkelijke bewoners van Australië, de Perzische Golf en Micronesië. In een aantal gebieden wordt de jacht nu gereguleerd en zijn veelal met steun van het Wereld Natuur Fonds reservaten ingesteld (Kenia, Papoea Nieuw-Guinea, Australië). Omdat de doejong grote zeegrasvelden nodig heeft, is het belangrijk dat de reservaten behoorlijk uitgestrekt zijn.
Andere namen | stellerzeekoe |
Wetensch. naam | Dugong dugon |
Engelse naam | dugong |
Verspreiding | ondiepe kustwateren in de zuidwestelijke Stille Oceaan en de Indische Oceaan |
Voedsel | zeegras |
Lengte | 3 – 4 m, bij geboorte 1 m |
Gewicht | 400 – 600 kg, bij geboorte 20 – 35 kg |
Status | kwetsbaar |