Scharrelaarvogels
Onderstaande informatie komt van:
http://www.vogelspeciaalclub.nl
http://www.vogelbescherming.nl
https://nl.wikipedia.org/wiki/Scharrelaarvogels
Scharrelaarvogels (Coraciiformes) zijn een orde van vogels die een groot aantal niet erg op elkaar lijkende families omvat.
De orde omvat de volgende families:
- IJsvogels (Alcedinidae)
- Todies (Todidae)
- Motmots (Momotidae)
- Bijeneters (Meropidae)
- Scharrelaars (Coraciidae)
- Grondscharrelaars (Brachypteraciidae)
In het DNA-onderzoek van Hackett et al. bleken de meeste groepen ondanks hun grote verscheidenheid toch bij elkaar te behoren, behalve dat de spechtvogels in hun midden bleken opgenomen te moeten worden. Samen met de trogons vormen ze een belangrijke zijtak van de ‘landvogels’ waar ook de zangvogels in geplaatst worden.
De enige verdere uitzondering is de koerol die niet goed te plaatsen bleek, en mogelijk ergens aan de basis van deze tak van de landvogels te denken is maar vooralsnog in een aparte orde Leptosomiformes is opgenomen.
Bijeneter
Informatie
Een opvallende en tropische verschijning die met veel geluk ook in Nederland te zien is: de bijeneter is een vogel die indruk maakt. Bijeneters leven vooral in de warme delen van Europa, maar het lijkt erop dat de verspreiding zich in noordelijke richting uitbreidt: Ook in Nederland zijn inmiddels broedende bijeneters vastgesteld. Enkele broedpogingen waren zelfs succesvol. Bijeneters zijn insecteneters en behendige vliegers, die ook in vlucht insecten te grazen weten te nemen. De aanwezigheid van grote prooinsecten als sprinkhanen, libellen en ook bijen is voor bijeneters een absolute voorwaarde. Deze bonte vogels kunnen vooral aangetroffen worden bij steilwanden aan water; rivieren, plassen en meren, waar ze een nesttunnel uitgraven in een steile wand.
Algemeen
Overige namen
Bee-eater , Meropus apiaster
Orde
Coraciiformes
Familie
Bijeneters (Meropidae)
Status
Zomervogel. Onregelmatige broedvogel. Doortrekker in uiterst klein aantal.
Europese verspreiding
De bijeneter broedt in het zuidwesten van Europa, in Oost- en Centraal-Europa en in Centraal- en Oost Azië, Klein Azië en Noordwest-Afrika. De grootste aantallen in Europa zijn te vinden in Portugal, Spanje en Bulgarije. De noordgrens van het verspreidingsgebied komt overeen met de 21 graden Celsius juli-isotherm. Opmerkelijk is het voorkomen van een geografisch geisoleerde broedpopulatie bijeneters in Zuid-Afrika. Er is echter geen sprake van een aparte ondersoort; in de winter treedt enige vermenging op met overwinteraars uit Centraal- en Oost-Europa.
Leefomgeving en voedsel
Biotoop
Bos, oevers, plassen, rivieren, struweel
Voedsel- en broedbiotoop
De bijeneter komt in verschillende biotopen voor: open parkachtige bossen met struikgewas, weilanden en akkers met kruidenrijke randen, bosranden en andere habitats als zandafgravingen. Maar vrijwel altijd in de directe nabijheid van rivieren of plassen met steile oevers. Daarin wordt – liefst in een los kolonieverband – het nest gemaakt. Slechts zelden broeden bijeneters gewoon op de grond, of in holen in andere steilwanden.
Voedsel
Kleine tot grote insecten: zweefvliegen, sprinkhanen, libellen, etcetera.
Broeden
Broedperiode
Vanaf half mei
Koloniebroeder
Ja
Aantal legsels
Eén legsel per jaar
Aantal eieren
4 – 7, soms tot 10
Grondscharrelaars
De familie Brachypteraciidae. De Grondscharrelaars zijn een kleine familie van niet-trekkende vogels uit Madagaskar. Zij zijn verwant aan de IJsvogels, Bijeneters en Scharrelaars. Grondscharrelaars hebben afmetingen variërend van 25-49 centimeter lang. Ze eten grote insecten en ook reptielen.
Ze leven voornamelijk op de grond en dit wordt weerspiegeld in hun langere benen en kortere, meer afgeronde vleugels.
Ze missen de zeer kleurrijke verschijning van de ware Scharrelaarsen en zijn saaier in verschijning, met gestreept of gevlekt verenkleed. Ze zijn veel meer ongrijpbaar en schuw dan hun familieleden, en zijn doorgaans moeilijk te vinden in het Malagasi bossen. Vaak is het getoeter, al dat hun aanwezigheid verraadt.
Deze vogels nestelen als solitaire paren in gaten in de grond die ze zelf graven, in tegenstelling tot de echte Scharrelaars, die zelden een nest in de grond in gaten en zelfs dan niet hun eigen nest te graven.
Grondscharrelaars
Crossleys grondscharrelaar
Blauwkopgrondscharrelaar
Gebandeerde grondscharrelaar
Geschubde grondscharrelaar
Langstaartgrondscharrelaar
Motmots
De familie Momotidae. Alle bestaande Motmots leven in bosgebieden in Midden-Amerika. Ze hebben een kleurrijk verenkleed en een relatief zware bouw. Ze hebben allemaal, op de Kleine motmot (Hylomanes Momotula), na een relatief lange staart.
Motmots eten kleine prooien zoals insecten en hagedissen en eet ook fruit.
Ze nestelen in tunnels in oeverbanken, leggen ongeveer vier witte eieren. Sommige soorten vormen grote kolonies tot 40 gekoppelde individuen. De eieren komen na ongeveer 20 dagen uit en de jongen verlaten het nest na nog eens 30 dagen. Beide ouders zorgen voor de jongen.
Motmots bewegen vaak hun staart heen en weer wanneer er een andere vogel aanwezig is of wanneer er onraad is.
Er zijn ook aanwijzingen dat de mannelijke staart, die iets groter is dan de vrouwelijke staart, fungeert als een seksueel signaal.
Momotidae | Motmots | Motmots |
Aspatha gularis | Blue-throated Motmot | Blauwkeelmotmot |
Baryphthengus martii | Rufous Motmot | Rosse motmot |
Baryphthengus martii martii | ||
Baryphthengus martii semirufus | ||
Baryphthengus ruficapillus | Rufous-capped Motmot | Roodkopmotmot |
Electron carinatum | Keel-billed Motmot | Kielsnavelmotmot |
Electron platyrhynchum | Broad-billed Motmot | Breedsnavelmotmot |
Electron platyrhynchum chlorophrys | ||
Electron platyrhynchum colombianum | ||
Electron platyrhynchum minor | ||
Electron platyrhynchum orienticola | ||
Electron platyrhynchum platyrhynchum | ||
Electron platyrhynchum pyrrholaemum | ||
Eumomota superciliosa | Turquoise-browed Motmot | Wenkbrauwmotmot |
Eumomota superciliosa apiaster | ||
Eumomota superciliosa australis | ||
Eumomota superciliosa bipartita | ||
Eumomota superciliosa euroaustris | ||
Eumomota superciliosa superciliosa | ||
Eumomota superciliosa sylvestris | ||
Eumomota superciliosa vanrossemi | ||
Hylomanes momotula | Tody Motmot | Kleine motmot |
Hylomanes momotula chiapensis | ||
Hylomanes momotula momotula | ||
Hylomanes momotula obscurus | ||
Momotus aequatorialis | Highland Motmot | Hooglandmotmot |
Momotus aequatorialis aequatorialis | ||
Momotus aequatorialis chlorolaemus | ||
Momotus mexicanus | Russet-crowned Motmot | Bruinkapmotmot |
Momotus mexicanus castaneiceps | ||
Momotus mexicanus mexicanus | ||
Momotus mexicanus saturatus | ||
Momotus mexicanus vanrossemi | ||
Momotus momota | Blue-crowned Motmot | Amazonemotmot |
Momotus momota argenticinctus | ||
Momotus momota bahamensis | ||
Momotus momota cametensis | ||
Momotus momota coeruliceps | ||
Momotus momota conexus | ||
Momotus momota exiguus | ||
Momotus momota goldmani | ||
Momotus momota ignobilis | ||
Momotus momota lessonii | ||
Momotus momota marcgraviana | ||
Momotus momota microstephanus | ||
Momotus momota momota | ||
Momotus momota nattereri | ||
Momotus momota olivaresi | ||
Momotus momota osgoodi | ||
Momotus momota parensis | ||
Momotus momota pilcomajensis | ||
Momotus momota simplex | ||
Momotus momota spatha |
Momotus momota Subrufecens
Scharrelaar
Informatie
Een van de allermooiste vogels die heel soms in Nederland gezien wordt is de scharrelaar. Ongeveer zo groot als een gaai, maar dan felblauw met bijna turkoois blauwe vleugels. Oogverblindend. In totaal zijn er zo’n 70 gevallen in ons land bekend, met de laatste vrij recent in juli 2011 van 2 vogels (!) in de buurt van het dorpje Zuidland. Eind mei en juni is de beste periode om een scharrelaar in Nederland te zien. Scharrelaars jagen vanaf een uitkijkpost op grotere insecten, zoals sprinkhanen en libellen en hagedissen.
Algemeen
Overige namen
Roller , Coracias garrulus
Orde
Coraciiformes
Familie
Bijeneters (Meropidae)
Status
Vrij zeldzaam
Europese verspreiding
Delen van Zuid-Europa, Oost-Europa en Rusland
Leefomgeving en voedsel
Biotoop
Bos, cultuurlandschappen
Voedsel- en broedbiotoop
De scharrelaar komt voornamelijk voor in open terreinen met veel uitkijkposten om vanaf te jagen. Dit kunnen heideterreinen zijn maar ook agrarische gebieden of half woestijnen.
Voedsel
Hoofdzakelijk grote insecten als kevers, sprinkhanen, maar ook hagedissen.
Broeden
Broedperiode
Mei-juli
Koloniebroeder
Nee
Aantal legsels
1
Aantal eieren
4-7
Vogeltrek
Trekroute
Trekroutes langs de Middellandse Zee en verder oostelijk richting Afrika.
Overwinteringsgebied
Tropisch Afrika
Todies
Orde Coraciiformes Familie Todidae. Het geslacht Todus telt 5 soorten.
Todies komen voor in de bossen in het Caribisch Gebied. Ze leven hoofdzakelijk van insecten en broeden meestal in holen.
Todies
Smalsnaveltodie
Puertoricaanse todie
Cubaanse todie
Diksnaveltodie
Jamaicaanse todie